شعر برای نوجوانان

در این صفحه می توانید اطلاعاتی از لیست کتاب ها، مقالات، خبرهای مرتبط با شعر برای نوجوانان را مشاهده کنید.

زیر دسته بندی ها

کتاب «ستاره ‌ها آبی می ‌خندند» مجموعه شعری است که صفورا نیری سروده و سلیمه باباخان تصویرگری کرده است، شعرهایی که به لحظه‌های روزمره و رخدادهای پیرامون‌مان، رنگ و معنا می‌دهد. نیری در این شعرها، بیش از شعرها و مجموعه‌های پیشین نگاهی مدرن دارد؛ انگار شاعر در پیاده‌روی روزانه‌اش به هرچه نگاه کرده یا به هرچه اندیشیده، شعری برایش نوشته است. هنگام خواندن شعرها، این روزمرگی‌ها را حس می‌کنیم و به این می‌اندیشیم که ما چگونه می‌توانیم به روزمرگی‌ها یا رخدادهای تلخ و شیرین پیرامون‌مان رنگ دهیم.

شنبه, ۲۰ اردیبهشت

زنان شاعر ادبیات کودک و نوجوان تاجیکستان (2) (از محبوبه نعمت زاده تا لطافت کنجایه وا)

زنان شاعر ادبیات کودک و نوجوان تاجیکستان (بخش دوم) (از محبوبه نعمت زاده تا لطافت کنجایه وا)

پیش از مطالعه این بخش،‌بخش نخست را بخوانید:‌ زنان شاعر ادبیات کودک و نوجوان تاجیکستان (بخش نخست) در بخش اول این مقاله با گل‌چهره سلیمانی و آزاد امین‌زاده آشنا شدیم. حال در مقاله‌ی پیش رو، با محبوبه نعمت‌زاده، موجوده حکیمووا‌ و لطافت کنجایه‌وا و نمونه‌هایی از شعر آن‌ها آشنا می‌شویم.

یکشنبه, ۱ بهمن

بهار در شعر شاعران کودک و نوجوان تاجیکستان

مقدمه

سه شنبه, ۱۶ خرداد

شعر چهارگانی از اسدالله شعبانی

با من سخن تو، باستانی‌ست بيا آوازه‌ی عشق ما، نهانی‌ست بيا ما، در صدف سینه سفر می‌کردیم این راه دراز، داستانی‌ست بیا! تابستان ۶۲ ماییم و گل ستاره بر دامن‌مان اندوه شب از پیراهن‌مان در بستر تنهایی، تنها تن‌مان ای کاش جدا شود هم از ما من‌مان بهار 64 عمری همه‌گونه مرگ را فهمیدیم معنای غم و تگرگ را فهمیدیم بر شاخه‌های زندگی خزان را دیدیم

یکشنبه, ۲۷ آذر

شعر درختان از شاهین رهنما

وقتی که هستم در تماشای درختان دانم که من هرگز نخواهم دید شعری دلکش‌تر از این شعر زیبای درختان ببینم درختان را که فرزندان خاک‌اند بر سینه‌ی مادر دهان‌شان فشرده آن‌ها همه پروردۀ پستان خاکاند ببینم درختان را که سبز و سرفرازند چشمان‌شان بالا، به درگاه خدا باز با دست‌های سبز در حال نمازند ببینم درختان را که مرغان خوش آواز سازند روی شاخه‌هایشان آشیانه شوری برانگیزند با آواز و پرواز

یکشنبه, ۲۷ تیر

شعر اندام‌های نارس از اسدالله شعبانی

در آوار بی‌هودگی انبوهی مرگ را بر اندام‌های نارس می‌گیریم و انتظاری بلند خورشید را فرو می‌ریزد. در تالاب غوک‌ها صدا در صدا می‌اندازند و سکوت، تنهایی ماست به خلوت يک ستاره

چهارشنبه, ۲۶ خرداد

شعر شهر از افشین علاء

آی شهر آی شهر ما شدیم با تو قهر در تو جز دود نیست در دلت رود نیست نه گلی نه درخت زندگی در تو سخت خسته‌ایم از تو ما می‌رویم روستا

سه شنبه, ۲۵ خرداد

شعر از دير سال عشق از اسدالله شعبانی

آه نگاهی که‌مان بر آب سپردند آیینه را بر درنگ خواب سپردند از تن من هر چه بار تازگی افتاد همچو درختی که بر سراب سپردند با تو من از دير سال عشق بگویم این همه ما را در اضطراب سپردند باد و‌شان، از تمام باغ گذشتند کاه کشان، راه انتساب سپردند از همه سویی ز چشمگان من آويخت شعله‌ی اشکی که بی‌جواب سپردند رفته‌ای از من برو که عشق تو باقی ست گنج بزرگی که بر خراب سپردند!

دوشنبه, ۲۴ خرداد

شعر بلدم شعر بگویم از افشین علاء

بلدم شعر بگویم بلدم قصه بخوانم بلدم خستگی‌ات را به سلامی بتکانم بلدم پاک و مرتب بزنم شانه به مویم بلدم آینه باشم بلدم راست بگویم بلدم لانه بسازم ببرم پیش کبوتر بلدم بیست بگیرم بدهم هدیه به مادر بلدم روی لب تو گل لبخند بکارم بلدم مردم دنیا همه را دوست بدارم

یکشنبه, ۲۳ خرداد

شعر صبح و کودک از افشین علاء

صبح است و کودک در خواب سنگین یک خواب زیبا یک خواب شیرین مادر به شادی آمد به سویش زد بوسه آرام حالا به رویش چشمان کودک آرام وا شد خندید و آن‌وقت از خواب پاشد

یکشنبه, ۲۳ خرداد

شعر بنفشه و بهار از افشین علاء

وقتی که مشکل برف با آب چشمه حل شد زنبور پر در آورد کندو پر از عسل شد هرجا که قهوه‌ای بود شد سبز پسته‌ای رنگ هم روی دامن خاک هم روی صورت سنگ با این که سبز خوب است با این که سبزه زیباست اما دل زمین باز یک رنگ تازه می‌خواست این را بهار فهمید با خود بنفشه آورد سرتاسر چمن را رنگ بنفشه پر کرد باران گرفت شرشر روی بنفشه تر شد از پاکی بنفشه دنیا بنفش تر شد

چهارشنبه, ۱۹ خرداد

شعر مرد تنها ستاره‌ای مرده‌ست از محمود کیانوش

مرد تنها ترانه‌ای غمناک در خیال لبان خاموش است، پیش از آن کهش به یاد آرد کس در میان کسان فراموش است. مرد تنها شکوفه‌ای تاریک مانده بر شاخ‌سار پاییز است، نا چشیده بهار را، جامش از زمستان سرد لبریز است.

دوشنبه, ۲۷ اردیبهشت

شعر هیچ‌کس تنها نیست از محمود کیانوش

آسمان تاریک است، هیچ‌جا پیدا نیست. روشنایی مرده‌ست، خبر از فردا نیست. از کسانم امشب یک نفر اینجا نیست. در دل تاریکم روزنی هم وا نیست. با خودم می‌گویم:

یکشنبه, ۲۶ اردیبهشت

شعر آسمان، ای روشن و تاریک از محمود کیانوش

آسمان، ایروشن و تاریک، روز و شب بسیار زیبایی؛ شب به رنگ آبنوس، اما روزها همرنگ دریایی. گاه گم همچون خیالی، گاه چون حقیقت خوب پیدایی. گاه آن بالا، بسی دوری، گاه پنداری که این‌جایی.

سه شنبه, ۲۱ اردیبهشت

شعر برجی تمام برف از محمود کیانوش

هرگز ندیده‌ام زیباتر از تو کوه، این‌قدر سرافراز، این‌قدر با شکوه. گاهی نهان شوی در آشیان ابر؛ گاهی برآوری سر از میان ابر. قصری تمام سنگ،

دوشنبه, ۲۰ اردیبهشت

شعر باران و سلام سبز از محمود کیانوش

بیا، ای‌خوش خبر باران اسفند، سلام سبز فروردین بیاور؛ برای شاخ‌ساران برهنه فراوان جامه‌‌ی رنگین بیاور. بگستر بر زمین فرش زمرد، بریز الماس‌تر در جویباران، که می‌آید به سوی حجله‌ی باغ عروس دلفروز نوبهاران.

چهارشنبه, ۱۵ اردیبهشت

شعر من زندگی را دوست می‌دارم از محمود کیانوش

تا نور بینایی جان را فروزد در چراغ چشم، تا آفتاب از آسمان مهر گل برمی‌افشاند به باغ چشم، من دیدن هر چیز را در هر جای این جهان بیکرانه دوست می‌دارم. این زندگی این است، باید بکوشم در تماشایش،

دوشنبه, ۱۳ اردیبهشت

شعر بتاب بر دنیا از آتوسا صالحی

ستاره می‌خندد: «بتاب بر دنیا که نور امیدی جهان،اگر تاریک ولی تو خورشیدی.» پرنده می‌پرسد: «به آسمان،با من چرا نمی‌آیی؟ پرنده‌ها رفتند تو باز این‌جایی؟» درخت می‌گوید: «بیا،کنارم باش بهارشو،برگرد که با تو دستانم شکوفه خواهد کرد.» و رود می‌خواند: «همیشه در راهم تو،با نگاهی نو

یکشنبه, ۱۲ اردیبهشت

شعر پرده‌ی زرد از محمود کیانوش

باد پاییز از میانه‌ی دشت می‌دود گاه تند و گاه آرام به در باغ می‌رسد خسته، می‌کند با زبان سرد سلام. باغ افتاده است خواب‌آلود، داغ از آفتاب تابستان. نفسش از غبار و گرما تنگ تشنه‌ی یک نسیم و یک باران.

چهارشنبه, ۸ اردیبهشت

شعر قاصدک از محمود کیانوش

قاصدک، راست بگو، از کجا آمده‌ای؟ با چه پیغام خوشی نزد ما آمده‌ای؟ ای که بر اسب نسیم می‌شوی نرم سوار، می‌کنی با دل شاد همه‌جا گشت و گذار، همه در خانه‌ی خود

سه شنبه, ۷ اردیبهشت