شنیدن، دیدن و همراهی با موسیقی و حضور فعال در آفرینش آن، می‌تواند بر زندگی کودک هم در کوتاه مدت و هم در بلندمدت تأثیر مثبت بگذارد و در او خلاقیت و شکوفایی برانگیزد. با موسیقی می‌توان ارزش‌های فرهنگی را به کودک منتقل کرد و به رشد جسمانی، فکری و اجتماعی او یاری رساند. استفاده از آهنگ‌های محلی (موسیقی فولکلور) مقدمه‌ای برای آشنایی با موسیقی است.
روش کار «مدرسه اُرف»، را آهنگ‌ساز آلمانی به نام «کارل اُرف» در سال ۱۹۵۰ تدوین کرد. این روش، بر رقص و فعالیت‌های ریتم‌دار تکیه دارد و از آهنگ‌های محلی و ساختارهای محاوره‌ای استفاده می‌کند که از راه آهنگ‌های کودکستانی و بازی‌های بچه‌ها ابداع شده است.
در ایران «گروه آدمک» (آموزش و دانش موسیقی کودک) از سال ۱۳۹۰، با همراهی گروهی از دانش‌آموختگان دانشکدهٔ کارل اُرف دانشگاه موتسارتِئوم (سالزبورگ – اتریش)، با هدف گسترش آگاهی و بسترسازی مناسب برای افزایش مهارت‌های مربیان موسیقی کودک، فعالیت خویش را آغاز نمود
این گروه در آلبوم «نمک۲» آثار فولکلور از مناطق مختلف ایران را با تنظیمی مناسب برای کودکان بازآفرینی کرده‌اند. آلبوم دو‌بخش کلی دارد؛ بخش اول قطعات با آواز اجرا شده‌اند و‌بخش دوم بی‌کلام است. قطعات‌بخش دوم می‌تواند برای خواندن کودکان همراه موسیقی مناسب است و جنبه آموزشی هم دارد. از سویی، استفاده از سازهای ایرانی در کنار سازهای بلز، زیلوفون و دیگر سازهای مناسب کودکان جنبه مثبت فرهنگی به همراه دارد.
سال انتشار: ۱۳۹۷