«انگشتان پا اسم ندارند» برای همین ناراحت هستند. هر بار تلاش می‌کنند یک اسمی مانند عدد یا نت‌های موسیقی را روی خودشان بگذارند. این نام‌گذاری‌ها برای آموزش عددها و واک‌ها (حرف‌ها) و غیره به کودکان کمک می‌کند.
انگشتان دست هر کدامشان نام خودشان را دارند؛ انگشت کوچک، انگشت میانی و...؛ اما انگشتان پا هیچ اسمی ندارند. آنها می‌کوشند تا اسمی روی خودشان بگذارند، نام میوه‌ها، واک‌های (حرف‌های) الفبا، عددها و حتی نت‌های موسیقی. در هیچ‌کدام به نتیجه نمی‌رسند؛ بنابراین تا تصمیم تازه‌ای بگیرند اسم یکی عدد و دیگری میوه و دیگری واک می‌شود. بامزه نیست؟ به نظر شما چرا انگشتان پا اسمی ندارند؟
کتابی ساده با تصویرهای شفاف و روایتی بدون پیچیدگی روبه روی ماست و تمرکز روایت بر آموزش عدد، واک، نت موسیقی، رنگ و میوه است. کتابی بازی‌گون با روندی بامزه و کمی خنده‌دار. خواننده با ادامه دادن روند داستان می‌تواند جذابیت و یادگیری داستان را بیشتر کند.
«جین لوری» درحالی که آموزگار مدرسه بود در کلاس‌های خواندن شرکت کرد و با دنیای ادبیات کودکان و نوجوانان آشنا شد. پس از آن به‌دلیل شوق بسیارش، تدریس را رها کرد و به نویسندگی روی آورد. او که اهل فرانسه است کتاب‌های بسیاری را به چند زبان منتشر کرده است.
تصویرگر کاربلد این کتاب «متیو مودت» است. او سال‌های بسیاری در حاشیه کتاب‌ها و دفترهایش طرح می‌کشید. مودت در رشته گرافیک دانش آموخته است و بیشتر کارهای او طنز و برای کودکان است.
