در این نمونه، کودکان به روش مشارکتی و میدانی و با استفاده از مشاهده (کاربرد حواس) و شیوه ی پرسش و پاسخ توسط آموزگار، پژوهشی در زمینه ی اعضای بدن خود انجام می دهند و با استفاده از بررسی مقایسه ای، به شباهت ها و تفاوت های دست های خود پی می بردند. ده ها نمونه از چنین پژوهش هایی را می توان با استفاده از اعضای مختلف بدن، مثل چشم، مو، ابرو، بینی و یا چیزهایی مثل برگ ها، سنگ ها و... انجام داد. در هر یک از این پژوهش ها باید تاکید آموزگار بر ایجاد تمرکز در ذهن دانش آموز و بالا بردن سطح دقت او باشد.
- آموزگار کودکان را متوجه دست شان می کند و از آن ها می پرسد: دست تان چه شکلی است؟
- بعد از آنکه کودکان درباره ی کوچکی، بزرگی، انگشتان و ناخن ها و... سخن گفتند، از آن ها می پرسد دست چه فایده ای دارد؟ و پاسخ ها را می شنود.
- از کودکان می خواهد دست های شان را کنار هم بگذارند و درباره ی شباهت ها و تفاوت های آن ها می پرسد و پاسخ های دقیق را تشویق می کند.
- سپس از آن ها می خواهد دست خود را روی کاغذ سفید بگذارند و دور آن را با دقت خط بکشند و نقاشی خود را رنگ کنند.
- بعد، دست خود را در خانه با دست دیگر اعضای خانواده شان مقایسه کنند و نقش دست های آن ها را روی کاغذ بکشند و به مدرسه بیاورند.
- آموزگار می تواند از نقاشی شکل دست ها، نمایشگاهی در کلاس ترتیب دهد و کودکان را به تماشای دست ها در خانواده های مختلف تشویق کند.
- کودکان می توانند تفاوت ها و شباهت ها و دیدگاه های خود را در این زمینه بیان کنند.
