۱۲آگوست برابر با ٢١ امرداد «روز بین‌المللی نوجوان» است. موضوعی که امسال برای این روز انتخاب شده است «فضای امن برای نوجوانان» است. سازمان ملل متحد در سال ۱۹۹۹این روز را «روز نوجوان» نامید تا نقش دختران و پسران نوجوان را در تغییرات دنیا امروز یادآوری کند و درباره چالش‌ها و مشکلاتی که نوجوانان آگاهی بدهد.
در حال حاضر ۱٫۸ میلیارد نوجوان بین ۱۰ تا ۲۴ سال در جهان وجود دارند. این بزرگترین جمعیت نوجوان تاکنون است. اما یک نفر از هر ۱۰ کودک جهان در مناطق جنگی زندگی می‌کنند و ۲۴ میلیون نفر از آن‌ها ترک‌تحصیل می‌کنند. بی‌ثباتی سیاسی، چالش‌های بازار کار و فضای محدود برای مشارکت سیاسی و مدنی منجر به افزایش جداسازی نوجوانان در جوامع شده است. به این مناسب سازمان ملل متحد موضوع «روز بین‌المللی نوجوان» سال ۲۰۱۸ را «فضای امن برای نوجوانان» تعیین کرده است.
نوجوانان به فضاهای امن نیاز دارند تا بتوانند با یکدیگر ملاقات کنند، در فعالیت‌هایی شرکت کنند که پاسخگوی نیازها و علایق‌‌شان است، در تصمیم گیری‌ها شرکت کنند و آزادانه خود را بیان کنند.
فضاهای مختلفی برای نوجوانان وجود دارد و وجود فضاهای امن سبب می‌شود که عزت و امنیت نوجوانان را حفظ شود.
فضای امن برای نوجوانان
فضاهای امن مانند «فضاهای مدنی» این فرصت را برای نوجوانان فراهم می‌کند تا در امور حکومتی شرکت کنند؛ «فضاهای عمومی» نوجوانان این امکان را برای نوجوانان فراهم می‌کند که در فعالیت‌های ورزشی و دیگر فعالیت‌های مربوط به اوقات فراغت شرکت کنند؛ «فضاهای دیجیتال» نیز به نوجوانان کمک می‌کند تا با سراسر جهان و فراتر از مرزهای کشورها در ارتباط باشند؛ «فضای فیزیکی برنامه‌ریزی شده» می‌تواند پاسخگوی نیازهای نوجوانان به ویژه نوجوانانی باشد که احتمال به حاشیه رانده شدن یا در معرض خشونت قرار دارند باشد.
باید فضاهای امن فراگیر و در دسترس باشند به گونه‌ای که نوجوانان با هر پیشینه‌‌ای، به ویژه نوجوانانی که از جامعه محلی نیستند، اطمینان داشته باشند که احترام و ارزش آن‌ها حفظ خواهد شد. برای نمونه در شرایط مستعد منازعات، نوجوانان ممکن است با فضای ارعاب برای بیان خودشان روبه رو شوند. به همین ترتیب، بدون وجود فضای امن، نوجوانان از نژاد و قومیت، جنسیت، مذهب یا زمینه فرهنگی مختلف ممکن است از ارتباط با جامعه بترسند. هنگامی که نوجوانان از فضاهای امن برای مشارکت برخوردار باشند، می‌توانند به طور موثر به توسعه جامعه، از جمله صلح و انسجام اجتماعی کمک کنند.
دستور کار ۲۰۳۰ برای توسعه پایدار، به ویژه هدف ۱۱، بر نیاز به ارائه فضایی فراگیر و پایدار در اسکان شهری تأکید دارد. علاوه بر این، دستور کار جدید شهری (NUA)، نیاز به فضاهای عمومی برای نوجوانان را برای تعامل با خانواده تعامل و گفت وگوهای بین نسلی سازنده تایید می‌کند. علاوه بر این، برنامه جهانی اقدام برای نوجوانان (WPAY) که چارچوب سازمان ملل متحد برای توسعه نوجوانان است، به «فعالیت‌های اوقات فراغت» اولویت می‌دهد و آن را برای رشد روحی، شناختی و فیزیکی نوجوانان ضروری می‌داند.
زندگی در دنیایی با فناوری پیشرفته سبب شده است که نوجوانان در مسائل سیاسی، مدنی و اجتماعی عمیق تر درگیر شوند، به همین دلیل دسترسی نوجوانان به فضاهای امن اهمیت بیشتر پیدا کرده است.