تصویر مادربزرگ بافتنی به دست، تصویر ما بزرگسالان امروز از کودکیمان است. چیزی که این روزها به ندرت دیده میشود؛ مادربزرگی که شگفتی میآفریند و هر سال لباسی برای دخترک میدوزد! «لباس همیشگی من» داستانی درباره دوختن و بافتن و تهیه کردن لباسی است که هر سال میتواند تغییر کند و باز استفاده شود.
دختربچه در کتاب «لباس همیشگی من»، از میان پارچههای مادربزرگ، چند پارچه انتخاب میکند و بعد به مادربزرگ کمک میکند تا برایش لباسی بدوزد. لباسی که در آن زیبا شده و آن را دوست دارد. سال بعد چون فقط قد دخترک کمی بلندتر شده، مادربزرگ به او پیشنهاد میدهد که با ایجاد تغییراتی لباس را دوباره مناسب استفاده کند. اما چطور؟ صحبت از مسئولیت در قبال محافظت از کره زمین و چرخه مواد از اواسط داستان شروع میشود. همین باعث میشود که داستان برای کودکان سنین پایینتر خسته کننده نباشد. سال بعد (هشت سالگی) دخترک انقدر از این کار خوشش آمده که خودش پیشنهاد کمککردن به محیط زیست را میدهد و داستان هربار با جزئیات و فرآیندهای جذاب ادامه پیدا میکند تا اینکه در نهایت با بزرگشدن، دخترک لباس همیشگی را به دختر خالهاش میدهد تا لباس همیشگی او باشد.
«لباس همیشگی من» کتابی سرشار از مفاهیمی ارزشمند است. «برای پدربزرگم، خیاطی که پالتوهایم را سجاف میکرد و به من یاد داد چطور خیاطی کنم» همین جمله از تقدیمنامه کتاب کافیست تا خواندن این کتاب را بر هر کودک، فارغ از جنسیت، واجب کند. لزوم مهارتآموزی در دنیای مصرفی و حاضر آماده، مسئولیت افراد در حفاظت از کره زمین، شرکت کودک در فرآیند خلق چیزی نو از دل چیزهای موجود، احترام به نظر کودک، اشاره ظریف به مسئله بلوغ و تغییرات بدن، انتظار کشیدن برای آماده شدن چیزی (اتفاقی که کودکان امروز به ندرت تجربه میکنند) و تغییر علائق با افزایش سن، از جمله مفاهیمی است که در کتاب به آن اشاره شده است.
«هریت زیفرت» نویسنده امریکایی که قبلا معلم دبستان بود، تا کنون صدها کتاب برای کودکان نوشته است که برخی از آنها جوایزی را نصیب خود کردهاند. او با نگاهی که از دوران معلمی خود به نیازهای کودکان دارد، کتابهایی ساده و روان با موضوعات گوناگون برای کودکانی که تازه شروع به خواندن کردهاند، به رشته تحریر درآورده است. زیفرت برای نوشتن کتابهای تصویری ساده خوان (خوشخوان) شهرت دارد. از کتابهای او تا کنون 9 عنوان به فارسی ترجمه شده است.
«لیز مورفی» تصویرگر متولد انگلیس و ساکن امریکاست. تصویرگری چشمنواز او در این کتاب با استفاده از کولاژی از پارچهها و بافتها و روزنامهها، بستر مناسبی برای انتقال داستان دوختن و باز استفاده از تکههای لباسها برای خلق تنپوش جدید فراهم کرده است. از کتابهای تصویرگری شده توسط «لیز مورفی» تنها «لباس همیشگی من» به فارسی برگردانده شده است.