فردریش ویلهلم آگوست فروبل آموزگار آلمانی در سال ۱۷۸۲ به جهان گام گذاشت. او کسی است که نخستین مهدکودک را بنیاد نهاد.
فروبل زندگی را در روستایی در دل جنگلی با انواع گل ها و گیاهان زیبا آغاز کرد. از دست دادن مادر هنگامی که هنوز خیلی کوچک بود و آموزش خشک و بی روح مدرسه دست به دست هم داد تا فروبل کودکی غم انگیزی را تجربه کند. فردریش کوچک طبیعت را بسیار دوست داشت اما در مدرسه خبری از شور و نشاط و سرزندگی طبیعت نبود. در مدرسه تنها خواندن بود و خواندن و خواندن، بدون هیچ تجربه ای از طبیعت و کاری که با دست ها انجام شود.
فروبل در نوجوانی به دستیاری یک جنگلبان درآمد اما این کار را رها کرد و به دانشگاه رفت و به آموختن علم کشاورزی پرداخت، اما به زودی تحصیل را رها کرد و آموزگار یک مدرسه راهنمایی در فرانکفورت شد و کم کم با اندیشه های یان هنریش پستالوزی درباره آموزش آشنایی پیدا کرد.
پس از دیدار و همکاری با پستالوزی در سوییس، به برلین رفت تا دوباره به تحصیل بپردازد. پس از تحصیل دوباره به آموزگاری پرداخت و در سال ۱۸۱۳ و ۱۸۱۴ به ارتش پیوست تا در نبرد با ناپلئون به کشورش خدمت کند. پس از پایان تحصیل دوباره به سوییس رفت و فروبل در سال ۱۸۱۶، مدرسه ای به نام "موسسه آموزشی آلمان" (General German Educational Institute) را در شهر گریشم سوییس بنیان گذاشت. آموزگاران بسیاری به این موسسه می آمدند تا با اندیشه های فروبل آشنا شوند.
از سال ۱۹۳۶، فروبل به آلمان بازگشت و به طور مشخص به آموزش کودکان پیش دبستانی و تولید اسباب بازی پرداخت. در سال ۱۸۳۷، فروبل یک «موسسه پرستاری، بازی و شادی» برای خردسالان برپا کرد. واژه مهدکودک یا (Kindergarten) در زبان آلمانی، را فروبل در سال ۱۸۴۰ برای موسسه بازی و شادی اش برگزید. معنی این واژه «باغ کودکان» است. او می خواست تا کودکان آزادانه در محیطی دلپذیر بازی کنند، چون بازی و فعالیت و آشنایی با طبیعت را ابزاری برای رشد توانایی های کودکان می دانست.
فروبل با وارد کردن مفهوم «فعالیت آزاد» یا (Freiarbeit) و «بازی» در روش آموزشی اش تلاش کرد زندگی واقعی را در آموزش شبیه سازی کند و دنیای کودکی را به بزرگ ترها بشناساند. فعالیت هایی که بچه ها در نخستین مهدکودک فروبل انجام می دادند عبارت بود از ترانه خواندن، رقص، باغبانی و بازی با هدایای فروبل (Fröbelgaben).
هدایای فروبل اسباب بازی های آموزشی بودند که شامل ابزارهایی با شکل های هندسی می شدند. این ابزارها به شکلی طراحی شده بودند که کودک به تنهایی بتواند آزاد و خلاق با آن ها بازی کند. فروبل باور داشت که این ابزارها به کودک کار کردن و استفاده از ابزارهایی که در محیط خود می دید را می آموخت و او را با رابطه زندگی انسانی با طبیعت آشنا می کرد. با کمک این ابزارها رابطه بین کودک با بزرگسالی که با او بازی می کرد هم تقویت می شد.
فروبل در سال ۱۸۵۲ یک کالج تربیت معلم در لندن پایه گذاری کرد تا روش آموزشی خود را در آن جا ترویج کند. این کالج هنوز هم به عنوان بخشی از یک دانشگاه به فعالیت خود ادامه می دهد. در کتابخانه این دانشگاه هم، آثار فروبل درباره آموزش خردسالان نگهداری می شود. فروبل در سال ۱۸۵۲ درگذشت، اما شاگردان و پیروانش روش آموزشی او را ادامه دادند و مهد کودک های بسیاری در گوشه و کنار جهان راه اندازی شد. در سال ۱۹۰۸ و ۱۹۱۱ پرورش مربی مهدکودک در قانون آلمان به رسمیت شناخته شد.
از آثار منتشر شده فروبل می توان نشریه «ویژگی های آموزش انسان»، کتاب «آموزش انسان» و نشریه «آموزش خانواده ها» را نام برد.