کودکان فیلیپینی توانسته‌اند ۳ سال پس از طوفان هایان با کمک‌های بلندمدت یونسکو زندگی طبیعی خود را از سر بگیرند.
یونسکو، سازمان علمی، فرهنگی و تربیتی سازمان ملل متحد، طرحی برای پشتیبانی از این کودکان آسیب‌دیده ارایه کرده بود که طی آن، کودکان خسارت‌دیده از طوفان هایان که در فیلیپین به طوفان یولاندا نیز معروف است، از این طرح توان‌بخشی بلندمدت بهره‌مند می‌شوند.
این طرح، شامل یک واحد آموزش روان‌شناختی در قالب کارگاه‌های آموزشی است که برای مربیان در نظر گرفته می‌شود و به مسائل پس از بحران‌ها و چگونگی حمایت‌های روانی-¬اجتماعی از آسیب¬دیدگان می¬پردازد. مربیان، با برگزاری کلاس‌هایی ویژه به همراه فعالیت‌های خاص، امیدهای ازدست¬رفته دانش‌آموزان را دوباره به آن‌ها بازمی‌گردانند. از سوی دیگر، این طرح به تصمیم¬گیرنده¬های سیاست¬گذاری¬های آموزشی این اطمینان را می¬دهد که استفاده از این خط¬مشی نه تنها پاسخگوی نیازهای محلی است بلکه برای شرایط اضطراری گسترده¬تر نیز قابل اجراست.
در این برنامه، دفتر یونسکو در جاکارتا و بخش آموزش فیلیپین، ۲۸۵ معلم دوره متوسطه و مسئول کلیدی بخش آموزش را تعلیم داده است که چگونه به بهترین نحو به کودکان آسیب‌دیده از طوفان برای بازسازی و ترمیم زندگی خود یاری رسانند. این امر از سال ۲۰۱۳ و از طریق طرح "حمایت اضطراری روانی¬ اجتماعی" برای دانش‌آموزان دوره متوسطه شکل گرفته است.
به گفته رینالدو لاگودا، معاون امور اداری و مالی وزارت آموزش: «ترمیم و توان‌بخشی روانی¬ اجتماعی، کاری نیست که در یک شب صورت گیرد. این طرح برای ما دارای اهمیت ویژه‌ای است زیرا بر مناطقی نظارت دارد که در آن‌ها گاه نسبت به ترمیم‌های پس از حوادث غیرمترقبه بی‌توجهی شده است. این طرح به ویژه در مورد مسائلی است که مردم معمولاً به آن‌ها نمی‌پردازند و پشتیبانی از دانش‌آموزان، چه به لحاظ احساسی و چه از منظر روان‌شناختی به عمل نمی‌آورند.»
کمک به کودکان برای رویاپردازی دوباره
این پروژه مشترک شش ماه پیش با همکاری نهاد معاونت توسعه دولت ژاپن، ارتقا یافت. بر اساس این طرح، دستور کار آموزگاران در رابطه با مسائل روانی¬- اجتماعی دانش‌آموزان در رویارویی با موقعیت‌های اضطراری بهبود یافت.
دکتر ماریا رجینا هچانوا، مشاور آموزشی بر این باور است که: «زمانی که فرد دچار ضایعه‌ای می‌شود و همه چیز خود را از دست می‌دهد، معمولاً دیگر حتی به رویاپردازی در زندگی خود نیز نمی‌پردازد زیرا همه آن‌ها را دست‌نیافتنی می‌پندارد. او باید همه چیز را از صفر شروع کند و در این حالت است که ما سعی می‌کنیم آن‌ها را از لحاظ روانی به دنیای عادی خود بازگردانیم.»
بر اساس این طرح، آموزگاران تعلیم‌دیده پس از یک فاجعه طبیعی، درهای امید را به روی آسیب‌دیدگان می‌گشایند و به توانایی‌های درونی آنان تلنگر می‌زنند تا مدت طولانی در شوک روانی باقی نمانند.
یکی از آموزگاران ریاضی دوره متوسطه که در کارگاه‌های آموزشی اخیر شرکت کرده است، می‌گوید: «ما آموخته‌ایم که چگونه باید قلب و ذهن و بدن‌مان را برای روزهای سخت پس از یک فاجعه آماده سازیم.»
در طوفان سال ۲۰۱۳، بیش از ۱/۲ میلیون خانه ویران و ۴ میلیون انسان، بی‌خانمان شدند. یونسکو گروه‌های متخصص در زمینه‌های مختلف همچون آموزش، فرهنگ، توسعه رسانه، سیستم‌های هشدار اولیه و ... از پاریس، جاکارتا، پکن و بانکوک به مناطق آسیب‌دیده اعزام کرد.
