محمدباقر هوشیار ، نویسنده و آموزگار، سال ۱۲۸۳ در خانواده‌ای دوستدار فرهنگ و ادب در شیراز به دنیا آمد. پدرش میرزا‌محمد هوشیار شعر می‌گفت و پیشه بازرگانی داشت.
محمدباقر دوره آموزش دبستان و بخشی از دبیرستان را در شیراز گذراند. در ۱۳ سالگی پدر خود را از دست داد و مادرش سرپرستی او و دیگر اعضای خانواده را به عهده گرفت. محمدباقر هوشیار از همان دوران كودكی با مادربزرگ و پدربزرگ خود كه زنی فرهیخته و شایسته بود همدم و همنشین شد و در دامان او رشد كرد. او در جوانی به جست‌وجو و كنكاش پیرامون آرا و باورهای گوناگون پرداخت و برای آشنایی بیشتر با این آرا، با پیروان كیش‌ها و دین‌های مختلف نشست و برخاست داشت.
هوشیار در ۱۷ سالگی به هند و از آنجا به اروپا رفت و آموزش‌های دبیرستانی خود را در هنگامه‌ی بحران همگانی اروپا در آلمان به پایان رساند. سپس دو سال در دانشكده‌ی كشاورزی برلین به آموختن كشاورزی پرداخت و پس از بازگشت به ایران در دوره‌ی دوم امتحان اعزام دانشجو به اروپا شركت كرد و با موفقیت در امتحان، وارد دانشكده ادبیات دانشگاه برلین شد و در رشته‌های آموزش و پرورش، فلسفه و تاریخ ادبیات آلمان به آموختن پرداخت. او در پایان دوران آموزش، هشت گواهینامه دكترا در رشته‌های: روان‌شناسی نظری و علمی و آموزش و پرورش از دانشگاه مونیخ دریافت كرد و با توشه‌ای گران‌قدر از آموخته‌های گوناگون به ویژه در زمینه آموزش و پرورش به ایران بازگشت. سفرهای دكتر هوشیار به كشورهای خاور و باختر از جمله هند، چكسلواكی و فرانسه، نگاه او را به دنیای پیرامون خود سنجیده‌تر و گسترده‌تر كرد.
محمدباقر هوشیار تمام دوران كار خود را در دانشكده‌های علوم و ادبیات، هنرستان موسیقی دانشسرای عالی، آموزشگاه پست و تلگراف، دبیرستان نظام و كلاس‌های تابستانی سربازان در پادگان‌ها به تدریس پرداخت و شاگردان بسیاری تربیت كرد. محمدباقر هوشیار در مرداد ماه ۱۳۳۶ به سبب بیماری قلبی درگذشت. او را در آرامگاه ظهیرالدوله در تهران به خاک سپردند.
کتابشناسی آثار محمدباقر هوشیار
کتاب: الفبا/ كشف روش اختصار در تدریس نوشتن و خواندن فارسی
پنجاه و پنج قطعه قرانتی برای دانش‌آموزان پنج و شش ابتدایی/ سواد و آموزش همگانی.
