منصوره راعی ، کارشناس آموزش و پرورش و ادبیات کودکان ۱۸ مهرماه سال ۱۳۲۲ در خانه پدری در خیابان فخرآباد تهران به دنیا آمد. سه برادر و چهار خواهر داشت و خود فرزند بزرگ خانواده بود.
منصوره راعی در گفتوگوی با موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان که در جلد هشتم از مجموعه دهجلدی تاریخ ادبیات کودکان به چاپ رسیده است، درباره سپری کردن دوران کودکی خود گفته بود:
«در دوره پیشدبستانی بیشترین تأثیر را مادربزرگم، مادر پدرم و پدربزرگم، پدر مادرم بر من گذاشتند. آن دو حضور و رفتار دعوتكننده و جذابی داشتند كه تا عمق وجود ما رخنه میكردند. مادربزرگم زنی بود از سویی آشنا و بسیار پاببند به مبانی دینی و مذهبی و از سویی دیگر به آداب و رسوم ملّی و میهنی. لالاییها، قصههای عامیانه، بازیهای سنتی، ساختن آدمكها به روش كاغذ و تا. بند كردن گلهای یاس و شاهپسند و یاس بنفش، دوختن عروسك به شكلها و نقشهای مختلف از فعالیتهایی بود به تدبیر او كه روز ما را به زیبایی و پر از خاطره تا شب پر میكرد. زنی آزاداندیش با یدی طولا در شكستن معیارهای تربیتی تحمیلی از سوی پدر و مادرم.»
دوره دبستان را تا كلاس چهارم در تهران، دبستان همایون و كلاسهای پنجم و ششم را به لحاظ مأموریت پدر در دبستان پسرانه اخوت در حومه بغداد پشت سر گذاشت. در آن زمان در بغداد مدرسه دخترانه برای ایرانیان نبود و پدر منصوره راعی شرط ماندن خود در مأموریت را پذیرفتن دخترانش در مدرسه پسرانه گذاشت كه این اقدام منتهی به تأسیس دبستان دخترانه ایرانیان در بغداد شد.
دوره دبیرستان را از كلاس هفتم تا پایان دهم چون اجازه حضور در دبیرستان پسرانه را نداشت، در خانه و با كمك دبیران دبیرستان شرافت طی كرد.
منصوره راعی از سال ۱۳۴۳ تا ۱۳۴۸ در دبیرستان عبدالله مستوفی تهران تدریس زبان میکرد و در کنار آن به تحصیل در دانشگاه و گذراندن دورههای تخصصی گوناگون در داخل و خارج از کشور پرداخت. از جمله دوره تخصصی مدیریت آموزشی در تهران (۱۳۵۳) و در انگلستان (۱۳۵۴-۱۳۵۵) دوره تكمیلی مدیریت در اصفهان (۱۳۵۵) كلاسهای آموزش تلفیقی در بلغارستان (۱۳۵۶). راعی در سال ۱۳۵۳ به طرح «مدارس تجربی» پیوست و در پی آن سرپرستی مجتمع آموزشی _ تجربی كوی كن را پذیرفت. در سال ۱۳۵۶ به عضویت انجمن پژوهشهای آموزشی پویا و در سال ۱۳۵۷ به عضویت شورای کتاب کودک در آمد و پس از آن به هیئت مدیره این شورا پیوست. راعی در سال ۱۳۵۹ در رشته علوم تربیتی با گرایش روش تدریس، از دانشگاه شهید بهشتی كارشناسی ارشد گرفت. او مدرس روش تدریس زبانهای خارجی در دانشسرای تربیت معلم راهنمایی و دو دوره عضو هیئت داوران جایزه هانس کریستین اندرسن بود. منصوره راعی در مردادماه سال ۱۳۸۵ چشم از جهان فروبست.