شعر تیر و نوا از عباس یمینی شریف

 

ز شستم در هوا تیری شد آزاد

ندانستم کجا بر خاک افتاد

پرید آنگونه تیز تیز رفتار

که پنهان شد ز چشم و رفت بر باد

نوایی در هوا خواندم به جایی

زبان حال دل اندر هوایی

ندیدم من چه شد هرگز ندیده

کسی با چشم خود سیر نوایی

گذشت از این زمان‌ها تا گذاری

فتاد از من به جایی روزگاری

بدیدم تیر خود را بر درختی

نوای خویش را در قلب یاری

Submitted by editor on

 

ز شستم در هوا تیری شد آزاد

ندانستم کجا بر خاک افتاد

پرید آنگونه تیز تیز رفتار

که پنهان شد ز چشم و رفت بر باد

نوایی در هوا خواندم به جایی

زبان حال دل اندر هوایی

ندیدم من چه شد هرگز ندیده

کسی با چشم خود سیر نوایی

گذشت از این زمان‌ها تا گذاری

فتاد از من به جایی روزگاری

بدیدم تیر خود را بر درختی

نوای خویش را در قلب یاری

افزودن دیدگاه جدید

The comment language code.

Plain text

  • No HTML tags allowed.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
لینک کوتاه
نوع محتوا
مکان