کتاب «رازهایی که نباید مخفی کرد» یکی دیگر از کتابهای آموزشی مخصوص کودکان برای مقابله با تعرض و آزارهای جنسی است. البته این کتاب به کمک داستانی جذاب تلاش میکند تا این آموزش را به کمک روایت کودک داستان به بهترین شکل انجام دهد.
داستان «رازهایی که نباید مخفی کرد» داستان یک شوالیه کوچک است که به همراه مادرش زندگی میکند. مادر برای یک شوالیه بزرگ کار میکند و زمانیکه او مشغول کار است، شوالیه کوچک و شوالیه بزرگ هم مشغول بازی هستند. اما داستان از جایی تغییر میکند که شوالیه بزرگ شروع به دست زدن بهبخش های خصوصی شوالیه کوچک میکند و به او میگوید باید این راز بین دو شوالیه همیشه مخفی بماند و گرنه مادر شوالیه کارش را از دست میدهد. شوالیه کوچک از آنجا که میداند بعضی رازها را نباید مخفی نگه داشت، بالاخره پس از تلاش زیاد و جمع کردن شجاعتش، راز را به مادر میگوید و با برملا کردن این راز است که بالاخره از رنجی که میکشد، نجات پیدا میکند.
کتاب «رازهایی که نباید مخفی کرد» با مخلوط کردن داستان رازداری اشتباه و آشنایی با تعرض، برای کودک کمسن نامفهوم میشود؛ اما برای کودک بزرگتر از 9 سال قابل فهمتر خواهد بود. کودکان در سن پایین هنوز نمیتوانند به تفاوت رازهایی که باید برملا شود و رازهایی که نباید برملا شود پی ببرند، و توصیه کارشناسان آن است که از این گروه سنی خواسته شود هیچ رازی را پیش خود نگه ندارند و به افراد قابل اعتماد خود که معمولا والدین و مربی هستند بگویند. توصیه کارشناسان آن است که تفاوت انواع رازها با کودکان بالای 9 سال مطرح شود، زمانی که خطر اشتباه کودک در تشخیص راز خوب و راز بد (روایت تعرض و آزارهای جنسی) کاهش پیدا کند. بههمین دلیل با اینکه نوع داستان و تصاویر کتاب «رازهایی که نباید مخفی کرد» برای کودکان 7 تا 9 سال نیز مناسب است، اما محتوای آن برای این گروه سنی از سوی کارشناسان حوزه آموزش خودمراقبتی در کودکان، توصیه نمیشود.
نقش مادر و در واقع والدین کودک در کتاب بسیار تاثیر گذار است. مادر که تا قبل از عنوان کردن راز توسط فرزندش شوالیه بزرگ را آدمی قابل اعتماد و مهربان میشناسد، بعد از اینکه شوالیه کوچک راز مورد آزار قرار گرفتنش را برملا میکند، از فرزندش حمایت کامل به عمل میآورد و سخن او را بیهیچ شکی میپذیرد که اینبخش مهمی از پذیرش کودک است.
تصاویر کتاب زیباست؛ اما متاسفانه طرح روی جلد با تغییرات جزیی به نسبت اصل کتاب در ایران به چاپ رسیده که به نظر میرسد همین تغییرات کوچک در به وجود آمدن حس ناامنی در کودک موثر است.
نویسنده استرالیایی کتاب «جینین ساندرز»، ابتدا در مدارس راهنمایی تدریس میکرده است. او پس از مدتی زندگی در ژاپن، وقتی به استرالیا بازگشت شروع به نوشتن، ویرایش و انتشار کتاب برای کودکان کرد و پس از چند سال دوباره به آموزش در مدارس بازگشت. او کتابهای دیگری نیز در زمینه آموزش کودکان دارد که کتاب «نه یعنی نه» از او در ایران به چاپ رسیده است.
«کرگ اسمیت»، نیز تصویرگری اهل استرالیاست. او میگوید همیشه عاشق این بوده که در داستانها باشد، یعنی بتواند به جای کاراکترها فکر کند و به جای آنها نقشه بکشد و از این طریق است که میتواند تصویرگری کند.
«جواد کریمی»، مترجم کتاب «رازهایی که نباید مخفی کرد» که در زمینه واژه گزینی تحصیل نموده، کتابهای دیگری نیز در خصوص احساسات برای کودکان ترجمه کرده است؛ که از جمله آنها میتوان به «لمس خوب، لمس بد» و «بدن من مال منه!» اشاره کرد.