«جولیا دانلدسن» متولد 16 سپتامبر 1948، در شمال لندن است. جولیا به همراه خواهر کوچک‌ترش «مری»، پدر و مادر و مادر بزرگ، عمه و عمویش در یک خانه‌ی سه طبقه‌ی دوره‌ی ویکتوریایی زندگی می‌کرد. اولین علاقه‌ی او کاملاً در موسیقی ریشه داشت، پدرش نوازنده ویولن سل و مادرش خواننده بود. او و خواهرش نیز عضو گروه اپرای کودکان بودند. جولیا و مری همیشه در حال خلق شخصیت‌های خیالی و تقلید از شخصیت‌های واقعی بودند، او برای خودشان نمایش‌نامه می‌نوشت و طراحی رقص باله می‌کرد.
جولیا دانلدسن در دانشگاه بریستول در رشته‌های زبان و ادبیات فرانسه و نمایش تحصیل کرد (1967–1970). در طول تحصیل، در نمایش‌های گروهی نقش‌آفرینی کرد و نواختن گیتار می‌آموخت. در سال 1968 او و دوستش «مورین پورکیس»[1] در نمایش «من برج ایفل نیستم»[2] با موسیقی «کالین سِل»[3] پیانیست جوان برجسته‌ای که در بریستول در حال تحصیل زبان و ادبیات اسپانیایی و پرتغالی بود، شرکت کردند. او از طریق سِل با «مَلکوم» - شوهر آینده‌اش که دانشجوی پزشکی و نوازنده گیتار بود - آشنا شد. پیش از ازدواج و استقرار در گلاسگو، آن چهار دوست، با هم دور اروپا سفر کردند و آهنگ‌هایی را به زبان کشورهایی که به آن سفر کرده بودند، ساختند.
دانلدسن تا سال 1971، در یک دفتر انتشاراتی در لندن کار می‌کرد. آخر هفته‌ها او و مَلکوم در تئاترهای خیابانی بریستول شرکت می‌کردند. این گروه، نمایش‌های ساده و فی‌البداهه (بدون نمایش‌نامه) را طراحی كردند كه می‌شد در زمین‌های بازی مناطق محروم اجرا کرد و كودكان را برای ایفای برخی از نقش‌ها از میان بینندگان جذب می‌كرد.
این موضوع در تأثیر پایدار و تعامل دانلدسن با کودکان در نمایش‌هایش به‌عنوان نویسنده‌ی کودکان مؤثر بود.
این زوج در سپتامبر سال 1972 ازدواج کردند. دانلدسن به‌عنوان دبیر در رادیو بریستول کار می‌کرد، او همچنین عنوان تهیه‌کننده / سردبیری یک برنامه هفتگی داستان کوتاه را داشت. او نوار کاستی از آهنگ‌هایش را برای شبکه تلویزیونی کودکان بی بی سی ارسال می‌کرد، و بین سال‌های 1974 و 1978 او به طور منظم برای برنامه Play Away (پلی اِوی) می‌نوشت، آهنگ‌هایش توسط بازیگران و موسیقیدانانی مشهوری اجرا می‌شد. او همچنین گاه‌گاهی برای برنامه‌های تلویزیونی کودکان آهنگ‌هایی می‌نوشت. برخی از آهنگ‌های دانلدسن در این زمان برای آلبوم‌‌های شبکه بی بی سی ضبط شده‌اند. دانلدسن در سال‌های 1976 و 1980 دو نمایش موزیکال برای کودکان ساخت.
در سال 1991 از سوی «انتشارات مِتیوئین»[4] با دانلدسن تماس گرفتند و به او پیشنهاد دادند ترانه‌های "یک خانه تنگ و کوچک"[5] را كه برای برنامه Playboard BBC (پلی براد بی بی سی) در سال 1975 نوشته بود، می‌تواند به‌عنوان یك كتاب تصویری برای كودكان چاپ کنند. این کتاب در سال 1993 با تصویرگری یک هنرمند آلمانی به نام «اکسل شفلر»[6] منتشر شد.
خرید آثار جولیا دانلدسن
کتاب دوم او «گروفالو»[7] در سال 1999 منتشر شد، كتابی كه بیش از 3.5 میلیون نسخه فروش داشته و همچنان مورد علاقه كودكان بزرگ و كوچك است. گروفالو همچنین به عنوان کتاب صوتی، اسباب‌بازی (عروسک) و لوح فشرده موزیکال منتشر شده است. گروفالو همچنین به‌عنوان یک نمایش موزیکال در لندن و در برادوی نیویورک اجرا شده است. «بچه‌ی گروفالو» در سال 2004 منتشر شد و مورد استقبال و تحسین قرار گرفته است.
جولیا دانلدسن هم برای مدارس و هم برای عموم مردم می‌نویسد. او بیش از 140 عنوان کتاب منتشر کرده است. دانلدسن افزون بر کتاب‌های شعر و داستان، نمایش‌نامه‌هایی نیز برای گروه‌های کوچک و گروه‌هایی در اندازه یک کلاس و نمایش‌های موزیکال با بازی بزرگ‌سالان برای کودکان نوشته است.
او با الهام گرفتن از درون‌مایه‌های گوناگون مانند فولکلور چینی (گروفالو) و توانایی طبیعی‌اش در شعر و زبان، یک رابطه واقعی با کودکان و نگاه خارق‌العاده‌ی آن‌ها به دنیای پیرامون‌شان را آشکار کرده است.
از کتاب‌های جولیا دانلدسن می‌توان به این عنوان‌ها اشاره کرد: «حلزون قهرمان و وال مهربان»، «باغچه مهربانی»، «خوش‌تیپ‌ترین غول شهر»، «مک نت گربه‌ی آوازخوان»، «بچه گروفالو و موش ناقلا»، «بچه‌ی غول» و ... .