بانکو دل لیبرو یا بانک کتاب، سازمانی است غیر دولتی و ناسودبر که پس از فروپاشی رژیم دیکتاتوری ونزوئلا در سال ۱۹۵۸، به دست گروهی از زنان که راه رسیدن به دموکراسی را در ترویج کتابخوانی می دانستند بنیاد نهاده شد. این افراد که همگی داوطلب بودند، ابتدا برای توزیع کتاب و آگاه کردن سیاستمداران از ارزش و اهمیت خواندن، به راه های گوناگونی میاندیشیدند. دگرگونی سامانه آموزش و پرورش عمومی کشور و رساندن کتاب به دست کسانی که تا آن زمان هرگز کتابی در دست نگرفته بودند، از هدف های نخستین این نهاد بود.
به باور این گروه ترویج کتابخوانی، کودکان و نوجوانان را به شهروندانی آگاه تبدیل می کند تا خود بتوانند تصمیم گیری کنند وسخنی برای گفتن داشته باشند. از هدف های دیگر این گروه بالا بردن کیفیت کتابخانه های آموزشگاهی و و کتابخانههای عمومی و بهره مند شدن آن ها از کتابداران آموزشدیده بود. این خواستهها و باورها هنوز هم قلب فعالیتهای بانکو دل لیبرو را تشکیل میدهند. امروز گروهی کارشناس در بانکو دل لیبرو کار میکنند، اما همان روحیه نخستین که الهام بخش حرکت داوطلبان پیشرو بود، همچنان در این سازمان جاری است. بانکو دل لیبرو بر اساس باوری نیرومند به اهمیت کتاب و نقش مرکزی خواندن در رشد احساسی، عقلی و اجتماعی کودکان و نوجوانان کار میکند. به همین سبب بانکو دل لیبرو با همراهی سازمانهای همکارش، مناسبترین روشهای حمل و نقل را برای رساندن کتابها به کودکان، هرقدر محل زندگی آنها دورافتاده باشد، مییابد و بر اساس همین باور است که کتابداران بانکو دل لیبرو سراسر کشورشان را برای برپایی کتابخانه در مدارس زیر پا میگذارند.
چشمگیرترین بازتاب کار بانکو دل لیبرو (Banco del Libro)، تصویر قاطر کتابرسان است که با خورجینی پر از کتاب کوره راهی کوهستانی را به سوی دورافتاده ترین روستاهای بلندیهای آند بالا میرود. تصویر دلنشین دیگر، نما قایقهای کتاب رسان است که رودخانه اورینوکو را با مأموریتی مشابه برای جوامع دورافتاده دیگر، در می نوردند.
از دستاوردهای این سازمان می توان راه اندازی نخستین شبکه کتابخانههای عمومی کشور در کاراکاس، نخستین شبکه کتابخانههای مدارس در کیوداد گویانا و نخستین کتابخانه سیار که برای حومه شهرها، آموزشگاهها، مدرسهها و زندانها کتاب میبرد، نخستین کتابفروشی ویژه کودکان، نخستین چاپخانه کتاب کودک و نخستین جایزه ادبیات کودک در ونزوئلا را نام برد.
شورای ارزیابی کتاب این سازمان هنوز هم بهترین کتابهای سال به زبان اسپانیایی را گزینش و معرفی میکند و هر سال در ماه آوریل، نمایشگاهی از بهترین کتابهای سال را برپا میکند، که به مرجعی مهم برای ناشران، نویسندگان، تصویرگران و عموم مردم تبدیل شده است.
در دهه ۱۹۹۰، نخستین - و تا به حال، تنها- طرح ترویج خواندن به نام"خواندن، لذتبخش است"( Leer es un Placer)، از راه رسانه در ونزوئلا و سال ۱۹۹۹، در پی سیلی خانمان برانداز در ونزوئلا، طرح کتابدرمانی به نام"خواندن برای زندهماندن" ( Leer para vivir)، ، که از کتاب جوزف گولد به نام "بخوان تا زنده بمانی" الهام گرفته شده بود را راه اندازی کرده است. شورای کتاب کودک ایالات متحده توسط کاترین پاترسون، سرمایه اولیه لازم برای راهاندازی این طرح را در اختیار این سازمان نهاد. در این طرح نزدیک به ۵۰۰ پدرومادر، ریش سفیدان و دیگر ساکنان و ۲۳۰۰ آموزگار در ۶۲ مدرسه آموزش دیدند، و ۱۴ باشگاه خواندن نیز به دست خود اهالی، بنیان نهاده شد. این طرح اکنون به دست خود اهالی جوامع راهبری میشود. برخی از این مادران اکنون خود کتابدار و ترویجگر کتابخوانی هستند و باشگاههای کتاب را اداره میکنند.
اکنون که شبکه ملی کتابخانههای عمومی، بسیاری از پروژههای آغازین بانکو دل لیبرو را در دست خود گرفته و شبکه کتابخانه های آموزشگاهی زیر نظر وزارت آموزش و پرورش قرار گرفتهاند، بانکو دل لیبرو خود را وقف پژوهش و مطالعه کرده است. این سازمان تجربه عملی خود در زمینه اجرای پروژهها را به نگارش در میآورد، و مطالبی (از قبیل توصیه نامه، راهنمای کتابخوانی، گزارشهایی از تازههای پژوهش و غیره) درباره ادبیات کودک و نوجوان و دیگر رسانههای مرتبط با آنان، منتشر میسازد.
بانکو دل لیبرو نمایشگاهها و سمینارهایی در سطح ملی و بینالمللی برپا میسازد و کارگاه و دورههای آموزشی برگزار میکند. دوره ۱۵۰ ساعته ترویج خواندن که بانکو دل لیبرو آن را پدید آورده، هم در خود سازمان و هم به شکل دوره اینترنتی برگزار میشود. این سازمان به همراه دانشگاه آزاد بارسلون و بنیاد سانچز رویپرز اسپانیا، دوره آموزش از راه دور کارشناسی ارشد در ادبیات کودک ارائه میدهد.
سنجش روشهای نو، ساخت الگو و توزیع مهارتها و تجربههای به دست آمده، هسته اصلی فعالیتهای بانکودل لیبرو را تشکیل میدهند.
خدمات خلاقانه، قدرت سازگاری فوری و توسعه عملی، برای این سازمان خوشنامی جهانی و به ویژه جایزه یادبود آسترید لیندگرن را در سال ۲۰۰۷به ارمغان آورده است.
آزادی برای آفرینش و ارزیابی ایدههای جدید، کار گروهی میان رشتهای، نگاه آینده نگر و زمان بندی مناسب، نوآفرینی و نبوغ برای رویارویی با کمبود همیشگی منابع مالی، همبستگی با مؤسسات خصوصی و دولتی، دوستان بسیاری که به بانکو دل لیبرو باور داشتهاند، به گفته شورای داوران جایزه آسترید لیندگرن: فقدان دلچسب کاغذبازی ، خلق خوش، و کمی هم جادوگری، همیشه در بانکو دل لیبرو حضور داشته است.
این سازمان جایزه سال ۱۹۸۸ آساهی IBBY در زمینه ترویج کتابخوانی و جایزه ۲۰۰۳ ایفلا را برای طرح "خواندن برای زنده ماندن" نیز از آن خود کرده است.