پس از ترجمه و انتشار کتاب هفت اسب، هفت رنگ، به زبان هلندی (2019)، اکنون این کتاب تصویری در امریکا (2021) به زبان انگلیسی ترجمه و از سوی انتشارات الزور Elsewhere با نام «در مرغزار خیال In the Meadow of Fantasies» منتشر شده است. مترجم این اثر به زبان انگلیسی سارا خلیلی مترجم نام‌آشنای ایرانی و آمریکایی است.
نویسنده این اثر محمدهادی محمدی، با محور قرار دادن شخصیت دختری توان‌یاب که در تصویر اول داستان روی تخت خوابیده است به سوی موضوع کودکان با نیازهای ویژه رفته است. اما در این داستان که ترکیبی از فانتزی و نمادهای زبانی است، قرار نیست مانند روایت‌هایی در این حوزه سرگذشت تاب‌آوری یا قهرمانی دخترک گفته شود. حتا در این داستان از این که دخترک چه حال و روزی دارد سخنی گفته نمی‌شود، تنها در گوشه تصویر اول، بخشی از یک ویلچر نشان داده شده است که نشانه‌ای برای وضعیت شخصت اصلی داستان است. زبان نمادین و لایه‌های تو در توی این داستان که با تصویرگری‌های خیال برانگیز و زیبای تصویرگر کتاب نوشین صفاخو همراه شده است، فضایی متفاوت برای درگیری مخاطبان با شناخت نیازهای این کودکان و دنیای ذهنی آن‌ها ایجاد می‌کند.
در این روایت آن کسی که داستان را می‌سازد، نیرویی بیرون از آن نیست، بلکه ذهن پویای دختری است که در وضعیت افتاده روی تخت، از پنجره روزنی پیدا می‌کند تا دیوارها را پشت سر بگذارد و در دشت پیش‌رو دنیایی برای خود بسازد که در آن جنبش و حرکت اسب‌هایی که پر از رنگ‌اند، اما یکی از آن‌ها بی رنگ است، پر از جا هستند، اما یکی از آن‌ها بی‌جا است پرسش اصلی روایت را شکل دهند.
خرید نسخه‌ی اصلی کتاب هفت اسب، هفت رنگ
در حقیقت نویسنده در این اثر زوایه دیدی متفاوت را برگزیده است. ذهن فعال کودکی توان‌یاب را روایت می‌کند که توان حرکتی‌اش آسیب دیده است، اما ذهن‌اش سرشار از حرکت است و این حرکت در تخیل و بازی اسب‌ها بازنمایی شده است. اسب‌ها اما چیزی فراتر از این بازی‌ها را در نمادهای چند لایه به نمایش می‌گذارند. وقتی که یکی از ما چیزی ندارد، آن‌ها که دارند، این داشته را با آن یکی که ندارد چنان سهیم می‌شوند که آن یکی احساس کند همانند آن‌ها یا گاهی بیش از آن‌ها دارد و این سبب توانایی دوچندان او می‌شود. چنان است که در پایان این داستان آن اسبی که نه رنگ دارد و نه جا، سرانجام از هر رنگی و از هر جایی تکه‌ای برای خود دارد. اما این پیامی که در لایه‌های درونی داستان پنهان شده است، به سادگی آشکار نمی‌شود، مگر این که مخاطب خود را در جریان درونی شدن با داستان و روایت قرار دهد.
