كارلو کولودی، نام مستعار كارلو لورنزینی، نویسنده، كارمند دولت، روزنامه نگار، آفریننده بزرگترین اثر كلاسیک ادبیات كودكان ایتالیایی، «ماجراهای پینوکیو» است.
«ماجراهای پینوکیو» را مردی با تحصیلات و فرهنگ بالا نوشت، مردی که روح شادی آفرین، هوشمند، اصلاح طلب و طنز پرداز او، در طول ۳۰ سال مشارکت تاثیرگذار در یکی از بزرگترین مراکز فرهنگی جهان شناخته شده بود.
لورنزینی در فلورانس، پایتخت آن دوران دوک نشین توسكانی در سال ۱۸۲۶ به دنیا آمد، او فرزند اول از ده فرزند خانواده فقیر كارگری بود كه برای خانواده‌ی اشرافی ماركی كارلو گینوری كار می‌كردند. مادر او از اهالی دهكده‌ی توسكان كولودی بود. كارلو لورنزینی مدت طولانی از کودکی خود را با خویشاوندان مادری‌اش در کولودی زندگی كرد.
كارفرمای والدینش هوش سرشار پسرک را پاداش داد و هزینه‌ی تحصیل او را در دانشكده‌ی علوم دینی و در ادامه با پدران پیاریست در فلورانس به مدت دو سال، پذیرفت. کارلو با باور به این كه برای كشیشی ساخته نشده است، در ۱۸ سالگی به كاركنان كتاب فروشی پیاریست فلورانس که میعادگاهی برای بحث های روزافزون سیاسی و وطن پرستانه بود، پیوست. لورنزینی سر سپرده ایجاد ایتالیای واحد بود و اصلاحات سیاسی و اجتماعی را حمایت می‌كرد. او پس از جنگ استقلال ۱۸۴۸ (جنگ ایتالیا و اتریش) به فلورانس بازگشت و روزنامه‌ی سیاسی- طنز «چراغ خیابان» را منتشر كرد كه پس از مدتی دولت آن را بست.
در دهه ۱۸۵۰، لورنزینی به عنوان خبرنگار آزاد، بسیار فعال بود و روزنامه‌ی جدیدی در زمینه‌ی هنرهای نمایشی به نام دلقک (۱۸۵۳- ۱۸۵۵) منتشر كرد. علاقه‌ی روزافزون او به زنده كردن تئاتر ایتالیا به ارائه‌ی نخستین مجموعه نمایشنامه‌ها و رمانش «اسرار فلورانس» در ۱۸۵۷ انجامید. او پس از دومین جنگ استقلال دوباره روزنامه دلقک را منتشر كرد.
میان سال‌های ۱۸۶۵ و ۱۸۷۱ که فعالیت‌های فرهنگی به سرعت رو به افزایش می‌رفت، از او خواسته شد در انتشار واژه نامه‌ی بزرگ ایتالیایی جدید مشارکت كند. لورنزینی سفر كوتاهی هم به فرانسه داشت. انتشارات «پگی» بی درنگ ترجمه‌ی مجموعه‌ای از قصه‌های پریان كلاسیک فرانسه را به او سپرد. قصه های پریان، نخستین كتاب لورنزینی برای كودكان بود و پس از آن به روز كردن یک اثر برجسته‌ی ادبیات کودکان ایتالیایی، به نام جانتینو اثر الساندرو لوئیچی پاراویچینی به او واگذار شد.
با انتشاراین اثر، كار جدید کارلو کولودی در جایگاه نویسنده‌ی كتاب های آموزشی كودكان آغاز شد. كتاب‌هایی با سبكی نو که تاکید اندکی بر پیام‌های آموزشی و تاكید بیشتری بر سرگرمی داشتند. این اثر چنان موفق بود که در قالب مجموعه‌ای طولانی، با هدف استفاده در مدرسه و خانه ادامه یافت. در پایان سال ۱۸۸۰، کولودی در سفری طولانی به سرتاسر ایتالیا، کتاب جانتینو در سه جلد را برای افزایش حس همبستگی میان کودکان ملت جدید فرستاد. آخرین كتاب از این سری «فانوس جادویی جانی» را در آخرین سال زندگی اش (۱۸۹۰) نوشت.
داستان عروسک خیمه شب بازی
در سال ۱۸۸۱ از او برای نوشتن در یک هفته نامه ی جدید کودکان که از کیفیت بالایی برخوردار بود، دعوت شد. داستان دنباله داری که او ارائه کرده بود در جولای ۱۸۸۱ با نام «داستان یک عروسک» چاپ شد. پس از پایان تراژیک آن در قسمت پانزدهم در اکتبر ۱۸۸۱، کولودی درخواست‌های زیادی برای ادامه یافتن داستان دریافت کرد. این داستان دوباره از فوریه ی ۱۸۸۲ با نام جدید «ماجراهای پینوکیو» آغاز شد و در ژانویه ۱۸۸۳ پایان یافت.
کتاب آن با تصویرهایی از همکار کولودی، انریکو مازانتی، دو هفته پس از آن در ماه فوریه به بازار آمد. موفقیت «پینوکیو» فوری و در خور توجه بود، ۷ سال بعد، در زمان مرگ کولودی، چاپ پنجم نسخه ی ایتالیایی آن در دست تهیه بود و اولین نسخه انگلیسی آن با ترجمه ماری آ. موری در سال ۱۸۹۲ در لندن چاپ شد. از آن زمان در ایتالیا سالیانه دست کم یک چاپ جدید و اغلب چندین چاپ همراه با قصه‌ها، بازی‌ها، اسباب بازی‌ها، سوغاتی‌ها و وسایل تزئینی برگرفته شده از آن ارائه می‌شود.
در خارج از ایتالیا، پینوکیو یکی از کتاب‌های دارای بیشترین ترجمه در دنیاست، با نسخه‌هایی بسیار متفاوت از زبان و فرهنگ. صد‌ها و شاید هزاران تصویرگر و بسیاری از فیلم‌سازان از دیسنی تا روبرتو بنینی آن را به تصویر کشیده‌اند. پژوهشگران دانشگاهی و منتقدان بسیاری نیز پیوسته نظریات و بحث‌های جدیدی را درباره این عروسک و آفریننده آن مطرح می‌کنند. کیفیت و منحصر به فرد بودن پینوکیو بازتاب ذهن و سرشت بی‌نظیر نویسنده‌ی آن است. علاقه‌مندی‌های کولودی شامل تئاتر، اپرا، سیاست، اصلاحات اجتماعی، زبان، ادبیات و مردم زادگاهش توسکانی، درپیچیدگی این اثر دخالت دارند.
اثر او همچون پلی فرهنگ عوام و خواص را به هم پیوند داد. لورنزینی در آفرینش پینوکیو از تئاتر خیابانی و از کمدی ایتالیایی الهام گرفته است. «ماجراهای پینوکیو» کارلو کولودی همتراز «ماجراهای آلیس در شگفت زار» لوئیس کارول در میان بهترین آثار ادبی کلاسیک برای کودکان قرار دارد. در سال ۱۹۶۵ پارک پینوکیو در دهکده‌ی زادگاه مادرش، کولودی بر پا شد و در سال ۱۹۶۲ بنیاد ملی کارلو کلودی برای پاسداشت میراث او بر پا شد.