پس از بیش از یک دهه پژوهش سرانجام یکی دیگر از بستههای زبان آموزی از راه ادبیات به نام «فارسی آموز آرش کمان دار ۱» منتشر شد. این بسته، یکی از بستهها در زنجیرهی زبانآموزی به کودکان و بزرگسالان است. سبب پژوهش و نگارش آن هم برآمده از نیازی همگانی بود. چه در ایران و میان فارسیزبانها یا کسانی که با زبان فارسی آشنایی دارند و چه برای کسانی که بیرون از مرزهای ایران زبان فارسی را نمیدانند اما میخواهند آن را بیاموزند. از جمله نوجوانان و جوانانی که شیفتهی نام سرزمین مادری و زبان آن هستند یا دانشجویان زبانهای خارجی و جهانگردانی که دوست دارند با زبان فارسی آشنا شوند. همچنین مهمتر از همه بخش بزرگی از جامعهی بزرگسال ایران همچنان در بیسوادی مطلق به سر میبرند. این گروه که شمار آنها بنابر آخرین آمار فراتر از ده درصد جمعیت ایران است، یا انگیزهای برای گذار از مرز بیسوادی به باسوادی نداشتهاند یا امکان این کار برای آنها فراهم نبوده است. بهانهها و نیازها هم متفاوت است. از این میان گروه مادران و زنان بیسواد یکی از برجستهترین گروههای هدف این کتاب است.
خرید فارسیآموز ادبی آرش کماندار ۱
در انتشار این بسته، هدف نخست آموزش خواندن و نوشتن به زبان فارسی با روشی نو است که شرح آن در کتاب راهنما آمده است. اما پشت این هدف نوآوریهای دیگری برای چیره شدن بر بحران سوادآموزی به زبان فارسی نهفته است. جامعهی فارسیزبان در زمینهی آموزش زبان فارسی بهویژه در بخش سوادآموزی پایه درگیر یک بحران فراگیر و تاریخی است. نشانههای آن هم بیسوادی و کمسوادی نهانی است که گروه به ظاهر باسوادان را حتا تا سطح دانشگاهی درگیر کرده است. ما باید الگوهای زبانآموزی خود را عوض کنیم و این شدنی نیست، مگر اینکه هم سطح علاقهی زبانآموزان و هم روشهای پیشرفتهی زبانآموزی در جهان امروز را بشناسیم.
در سایت آموزک بخوانید: معرفی و کاربردهای بسته فارسی آموز نخودی 1
وضعیت سوادآموزی زبان فارسی چه در گروه سنی کودک و چه در گروه سنی بزرگسال آشفته و نابهسامان است. این روزها بسیار میشنویم یا میبینیم کودکان یا بزرگسالانی را که به ظاهر میتوانند بخوانند اما نمیتوانند هدف اصلی خواندن که درک معنا است دریابند یا از آن بدتر نمیتوانند حتا در شرح زندگی خود دو خط بنویسند چه رسد به این که بخواهند نامهای را بیارایند. این زخم مربوط به امروز و دیروز نیست. یک دورهی صدساله است که همراه ما است. دلیل آن هم نبود برنامهریزی درست، بههنگام و پیشرو در آموزش زبان فارسی است. ریشهی این بیبرنامگی را میتوان در سخنان جبار باغچهبان یکی از معماران بزرگ آموزش الفبای فارسی جست، آنجا که نزدیک هشتاد سال پیش میگوید: وقتی که ما از تعلیم الفبا این انتظار را داریم اگر کودک به جای یکسال در دوسال الفبا را تمام کند عین سعادت است نه مانند حالا که آموزگاران محض رضایت خاطر اولیا اطفال یا راستش بگوییم به بیعت برنامههای بیمغز وزارت فرهنگ زور میدهند که کودکان هر چه زودتر الفبا را تمام کرده به کلاس دو ارتقا یابند و نتیجه این میگردد که در امتحانات نهایی دانشجویان با اشک چشم یا تقلب گواهینامه بگیرند و پس از فراغت از تحصیل از نوشتن چند کلمه عاجز بماند. البته شاگردانی که تعلیم و تربیت آنها به دست این قبیل آموزگاران سپرده شود نتیجه آن معلوم است که بالاخره موجب اضمحلال نسل جدید خواهد شد. توجه من در تعلیم الفبا هرگز به کمیت فریبنده ظاهری آن نیست، بلکه به کیفیت آن معطوف است. شاگردی که اگر در دوسال الفبا را به این ترتیب یاد بگیرد و شاگردی که در کلاس ۴ است قویتر میگردد، ولی این گونه شاگرد تربیت کردن آموزگار حسابی لازم دارد، نه دیپلمه تقلب و اشک چشم. در کلاس الفبا باید استاد درس بدهد نه عجزه.[1]
در سایت آموزک بخوانید: الفباورزی با کاکاکلاغه
بیش از بیست سال است که گروه کوچک پژوهشی در موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان، برنامهای جامع برای سوادآموزی را پی میگیرد که در هسته و مغز آن ادبیات نهاده شده است. در این دو دهه بسیاری از کودکان و نوجوانان و حتا بزرگسالان در ایران و بیرون از ایران با این بستهها باسواد شدهاند. تفاوت بزرگی که این بستههای آموزشی با کتابهای رسمی سوادآموزی یا کتابهای بازاری ناشران کنکوری و شبهکنکوری دارد، در رویکرد معناگرایانهشان است. سوادآموزی برای ما رسیدن به رمزگشایی از نویسهها نیست، بلکه درک معنای زندگی نه این گونه که هست، بلکه آن گونه که باید باشد. ما به وجه رقابتی در سوادآموزی، به تحمیل و زور و تکلیف در سوادآموزی باور نداریم. سوادآموزی نقطهی آغاز گذار از جهان نانویسا به جهان نویسا است. برای ورود به این جهان باید ژرفاندیشی را به زبانآموزان آموزش داد. ما کوشیدهایم تاکنون چنین راهی را برویم و فارسیآموز آرشکماندار هم تجربهای تازه در این زمینه است.
پانویس
۱- جبار باغچه بان از کتاب اسرار تعلیم و تربیت، یا اصول تعلیم الفبا، ص 28 و 29