فرزانه مهرى مترجم ادبیات كودك و نوجوان و مجسمه ساز است. او دوره دبیرستان را درمجتمع رازى كه مدرسهاى فرانسوى زبان بود، گذرانده و در فرانسه رشته دندان پزشکی خوانده است.
به این سبب به زبان فرانسه تسلط دارد و کتاب هایی را از این زبان به فارسی برگردانده است که می توان مجموعه ی "مانولیتو" نوشته الویرا لیندو، "دعوا نکنیم... گفت و گو کنیم" نوشته سیلوی ژیرارده "مامی جون کم حافظه" نوشته ی هروه ژوان را می توان نام برد.
سال آخر دندان پزشکی، كار با گل، سیم و كامپوزیت كه براى پر كردن دندان استفاده مىشود او را شیفته مجسمه سازی کرد و درس خود را نیمه رها کرد و به ایران بازگشت. او اکنون به طور حرفه ای به كار مجسمهسازی مشغول است و عضو انجمن مجسمهسازان است. ترجمه برای او یك جور زنگ تفریح است.
فرزانه مهری کار خود را با ترجمه ی کتاب هایی برای کودکان خود آغاز کرد. نخستین کتاب او در سال ۱۳۷۸ منتشر شد اما برخی از مشکلات او را از کار ترجمه دلزده کرد و سبب شد از انتشار ترجمه های خود منصرف شود و دوباره به ترجمه برای کودکان خود روی آورد. اما انتشار یک کتاب از سوی مترجمی دیگرکه او پیشتر آن را ترجمه کرده بود اما به ناشر نسپرده بود، سبب شد که او به ترجمه جدی تر بیاندیشد.