اسب سفید در مرداب

• ظاهرا توی قلعه طی سال ها پدیده های فراهنجار زیادی اتفاق افتاده که تا امروز هیچ توجیه عقلانی براشون پیدا نشده.
• ناگهان آفتاب از میان ابر پرتوافشانی کرد و یک ردیف پنجره به طرز اسرارآمیزی برق زد. انگار کسی با شمعدان در اتاق ها قدم می زد. ..... به یاد داستان ریش آبی افتادم که وقتی زن هایش در اتاق ممنوعه قدم می گذاشتند، می مردند. آیا داستانی که مردم از قلعه تعریف می کردند مشابه آن داستان بود.
• ناگهان هوا سرد شد. چیزی شبیه مه از دره ها بالا آمد. غبار خاکستری مه از هرسو به طرفم می آمد. ولی بدتر از همه آن سکون ناگهانی بود. انگار زیر درپوشی شیشه ای ایستاده بودم.عین حشره ای که در کهربا محبوس شده باشد. بعد آن را دیدم. نگاهم را بالا انداختم. روی یک صخره ایستاده و مه اطرافش را فراگرفته بود. اسبی سفید بود، سفید نقره ای، بزرگ و قوی با سری باریک و کشیده......
• بعضی اوقات با خودم می گفتم: آیا صحت دارد که نیرویی برتر ، ما را به سوی انسان ها و مکان هایی که در موقعیت خاصی از زندگی مان برای ما مهم هستند هدایت می کند؟
• پدر گفت: این جا به سنت ها خیلی پایبندن. البته این تعلق خاطر به سنت ها از جاذبه های انگلیسی هاست. به او گفتم: پابند بودن به همه سنت ها زیاد هم جاذبه نداره، سنت ها باید پسندیده باشن. 
• پدرم گفت: من فکر می کنم آدم می تونه توی شرایط خاصی، به زمان گذشته برگرده؛ بعضی جاها هستن که ویژگی های ماورایی دارن. توی این مکان های خاص، قوانین طبیعی زمان و مکان و فناپذیری صدق نمی کنه.
• چشمم به ساعت آفتابی افتاد. زیر عقربه آن متنی نوشته شده بود که نوشته های روی معابد قدیمی را تداعی می کرد، نگاه کردم:

بنگر که زمان با چه شتابی می گذرد

پس، هر ساعت و هر دقیقه را 

تا آنجا که در توان داری ، دریاب

وقتی خورشید سربرآورد

زمان پرواز خواهد کرد

و هرگز آنچه رفته، برنخواهد گشت. هرگز!

• آدم ها برداشت های مختلفی از خوشبختی دارن.. ارزش های زندگیشون با هم فرق می کنه.