جین یولن ، نویسنده داستان‌های تخیلی و فانتزی، ویراستار، نویسنده کودکان و شاعر، در سال ۱۹۳۹ در نیویورک متولد شد.
جین یولن در هالیوود نیویورک و نیوپورت نیوز در ویرجینیا بزرگ شد. در دانشگاه اسمیت، مدرک کارشناسی خود را دریافت کرد و مدرک کارشناسی ارشد خود را در زمینه آموزش در دانشگاه ماساچوست گرفت. داستان‌های یولن شامل ریتم و ضرب است که با عناصری از تخیل و افسانه‌های قومی درهم‌آمیخته شده‌اند. در مقاله‌ای در روزنامه فافینگتون می‌گوید: «من در پاسخ به داستان، شعر یا قطعه‌ای از تحقیقی که با من صحبت می‌کند می‌نویسم. برای تسکین دادن یک درد، برای پراکنده کردن خوشحالی و برای پاسخ به پرسش‌هایی که هیچ‌کس پاسخی رضایت‌بخش برای من نداشته است.»
یولن نویسنده بیش از ۳۰۰ کتاب است، و کتاب‌هایش به بیش از ۱۲ زبان دنیا ترجمه شده‌اند. مجموعه غزل‌های او: عشق در سلامتی و مریضی (۲۰۰۳) درباره دست‌وپنجه نرم کردن شوهرش با سرطان است. کتاب‌های متعدد او برای خوانندگان جوان که از میان آنها می‌توان کتاب تصویری ماه جغد (۱۹۸۷، با تصویرگری جان شوئنهر)، دایناسورها چگونه شب‌به‌خیر می‌گویند (۲۰۰۰، با تصویرگری شده مارک تیگ) و رمان حساب‌وکتاب شیطان (۲۰۰۴) را نام برد. کتاب‌های غیرتخیلی او نیز شامل لذت ببرید: راهنمای نویسندگان برای لذت بردن از نوشته‌شان (۲۰۰۶) و جادو را لمس کنید: فانتزی، جهان پریان و افسانه‌های قومی در ادبیات کودکان (۱۹۸۱، ویرایش پیشرفته آن در سال ۲۰۰۷) می‌شود. او هم چنین گلچین‌های ادبی بسیاری مانند افسانه‌های قومی از سرتاسر دنیا را ترجمه کرده است (۱۹۸۶).
جین یولن موفق به بردن جایزه‌های دادلوس و هم‌چنین مدال رژینا از مرکز کتابخانه کاتولیک شده است و کتاب‌هایش دو مدال کالدکات، دو جایزه نبولا از مرکز نویسندگان ادبیات تخیلی در آمریکا، دو مدال کریتوفر، و جایزه بادبادک طلایی از مرکز نویسندگان و تصویرگران کودک شده است.او دارای دکترای افتخاری از دانشگاه اسمیت، دانشگاه ایالت کین و دانشگاهی در ایالت ماساچوست است. جین یولن، سردبیر پیشین مرکز نویسندگان فانتزی نویس آمریکا، هم‌چنین برای ۲۵ سال در هیات گردانندگان مرکز نویسندگان و تصویرگران کودک بوده است. او زمان خود را بین خانه‌هایش در هت‌فیلد، ماساچوست و اسکاتلند تقسیم می‌کند.
آثاری از جین یولن به زبان فارسی
تابه‌حال هشت عنوان کتاب از جین یولن به زبان فارسی ترجمه شده است. معروف‌ترین آنها «به هوای دیدن جغد» نام دارد که پروین علی‌پور آن را به فارسی برگردانده و از سوی موسسه انتشارات سروش منتشر شده است. این کتاب همان اثری است که یولن را در سال ۱۹۸۷ برنده نشان کالدکوت کرد. دیگر آثار ترجمه‌شده جین یولن به زبان فارسی، «هیچ می‌دونی دایناسوره، چطور غذاشو می‌خوره»، «دایناسورها چطور شب‌به‌خیر می‌گویند»، «دایناسور ریزه میزه، باز دوباره مریضه»، «با این که من دایناسورم، می‌خوام بگم دوست دارم»، «مدرسه می‌ره دایناسور، چی یاد می‌گیره دایناسور» و «در پی شباویز» است.