مجموعه شعر بیا چند شاخه حرف بزنیم ۲۷ قطعه شعر سپید است. اشعار در عین ایجاز، معنایی بلند و عمیق دارند شاعر گاه با یک اتفاق ساده و پیش پا افتاده تصویرهای بکری می آفریند و ذهن و روان نوجوان را بر می انگیزد. شاعر نکته های اجتماعی، زیست محیطی ،.... را با نگاه تازه و طنزگونه مطرح می کند. او از عناصر طبیعت و اشیا پیرامون و ضرب المثل ها، مفاهیم ادبیات عامیانه سود جسته است: کلاغه به خونش نرسید"، "آسمان همین رنگ است".....
زبان اشعار در عین سادگی و روانی دارای آرایه های لفظی و معنوی است شاعر در سرودن اشعار از همذات پنداری مراعات النظیر، تضاد، تعابیر نو و .... بهره گرفته و مفاهیمی را به شکل ساده اما ابتکاری و خلاق مطرح می کند. بازی های زبانی، بهره از دایره واژگان زیاد و نگاه شاعرانه از ویژگی های اشعار این مجموعه است. اشعار نوجوان را به چالش می کشد و از مخاطب نوجوانش جا نمی ماند. شاعر خود را در حصار تنگ وزن و قافه گرفتار نکرده است. ذهن کنجکاو نوجوان ظرفی آزاد تر می طلبد شاعران باید ظرف ها و قالب های تازه بیابند تا بتوانند پاسخگوی نیازهای ذهنی و روانی مخاطب نوجوان این روزگار باشند.
ترک برداشتن بغض، پیر شدن خانه با خاطره، درددل گربه و درخت، یلدای قد بلند، ماجرای جالب شطرنج، پارچ تنها، قد چوب کبریت و چند شاخه حرف از مفاهیمی است که در این اشعار جالب جای دارند. گفت وگو ها در این اشعار ارایه های ظریف و خلاق دارند.
نقاشی خدا داشت تمام می شد
نقاشی قشنگ سال
خدا مداد سفیدش را برداشت
و برف بارید
