شعر کودک و نوجوان

شعر کودک و نوجوان، شعری است که با تخیل و درک کودکان و نوجوانان تناسب داشته باشد و قابل فهم برای این گروه‌های سنی باشد. شعر، دریافت‌های تازه‌ای به کودکان از جهان پیرامون‌شان می‌دهد و به آن‌ها کمک می‌کند تا از زاویه‌ای نو و با احساسات عالی به جهان بنگرند. شعر ارتباط کودکان را با جهان عمیق‌تر، عاطفی‌تر و دلچسب‌تر می‌کند.

خرید کتاب شعر کودک

شعرخواندن برای کودکان سبب افزایش دقت و هوشیاری می‌شود. با بلندخواندن شعر و دعوت کودک به همراهی، به او کمک می‌کنید صدای خود را کنترل کند، با زیر و بم صدا و با ریتم آشنا شود. 

در نوجوانی نیز شعر، مانند گریزی دلپذیر، نوجوان را با زبانی نو و دنیایی شگرف پیوند می‌دهد. خواندن شعر، امکان نگاه به دنیا با تفسیرهای متفاوت را برای ذهن نواندیش نوجوان فراهم می‌کند.

خرید مجموعه شعر نوجوان

 

زیردسته‌بندی‌ها
شعر برای کودکان ۰ - ۲ سال
شعر برای کودکان ۳ - ۶ سال
شعر برای کودکان ۷ - ۹ سال
شعر برای کودکان ۱۰ - ۱۲ سال
شعر برای نوجوانان ۱۳ سال به بالا
شعر برای نوجوانان
شعرهای بزرگسال مناسب برای نوجوان
شعر برجی تمام برف از محمود کیانوش
شعر برجی تمام برف از محمود کیانوش
هرگز ندیده‌­ام زیباتر از تو کوه، این‌­قدر سرافراز، این‌­قدر با شکوه. گاهی نهان شوی در آشیان ابر؛ گاهی برآوری سر از میان ابر. قصری تمام سنگ،
دوشنبه, ۲۰ اردیبهشت
شعر باران و سلام سبز از محمود کیانوش
شعر باران و سلام سبز از محمود کیانوش
بیا، ای­‌خوش خبر باران اسفند، سلام سبز فروردین بیاور؛ برای شاخ‌ساران برهنه فراوان جامه‌‌ی رنگین بیاور. بگستر بر زمین فرش زمرد، بریز الماس‌تر در جویباران، که می‌­آید به سوی حجله‌ی باغ عروس دل­فروز نوبهاران.
چهارشنبه, ۱۵ اردیبهشت
شعر من زندگی را دوست می‌دارم از محمود کیانوش
شعر من زندگی را دوست می‌دارم از محمود کیانوش
تا نور بینایی جان را فروزد در چراغ چشم، تا آفتاب از آسمان مهر گل برمی‌­افشاند به باغ چشم، من دیدن هر چیز را در هر جای این جهان بیکرانه دوست می‌­دارم. این زندگی این است، باید بکوشم در تماشایش،
دوشنبه, ۱۳ اردیبهشت
شعر بتاب بر دنیا از آتوسا صالحی
شعر بتاب بر دنیا از آتوسا صالحی
ستاره می‌­خندد: «بتاب بر دنیا که نور امیدی جهان،اگر تاریک ولی تو خورشیدی.» پرنده می‌­پرسد: «به آسمان،با من چرا نمی‌­آیی؟ پرنده­‌ها رفتند تو باز این‌جایی؟» درخت می­‌گوید: «بیا،کنارم باش بهارشو،برگرد که با تو دستانم شکوفه خواهد کرد.» و رود می‌­خواند: «همیشه در راهم تو،با نگاهی نو
یکشنبه, ۱۲ اردیبهشت
شعر پرده‌ی زرد از محمود کیانوش
شعر پرده‌ی زرد از محمود کیانوش
باد پاییز از میانه‌ی دشت می­‌دود گاه تند و گاه آرام به در باغ می‌­رسد خسته، می­‌کند با زبان سرد سلام. باغ افتاده است خواب­‌آلود، داغ از آفتاب تابستان. نفسش از غبار و گرما تنگ تشنه‌ی یک نسیم و یک باران.
چهارشنبه, ۸ اردیبهشت
شعر قاصدک از محمود کیانوش
شعر قاصدک از محمود کیانوش
قاصدک، راست بگو، از کجا آمده‌­ای؟ با چه پیغام خوشی نزد ما آمده‌­ای؟ ای که بر اسب نسیم می­‌شوی نرم سوار، می­‌کنی با دل شاد همه­‌جا گشت و گذار، همه در خانه‌ی خود
سه شنبه, ۷ اردیبهشت
شعر آرزو از آتوسا صالحی
شعر آرزو از آتوسا صالحی
آرزو می­‌کنم در بهاران دست جنگل پر از سایه باشد روز و شب، خار و گل،دست در دست مار با پونه همسایه باشد در هوا مهربانی بپیچد مثل بوی علف، بوی هیزم ناگهان جشن باران بگیرد خوشه­‌های طلا رنگ گندم آرزو می­‌کنم ناله غم درهیاهوی شادی بمیرد بوته­‌های گل سرخ وحشی جای دیوارها را بگیرد آرزو می­کنم دست­‌هایت مثل یک شاخه بخشنده باشد آرزو می‌­کنم هرکجایی
دوشنبه, ۶ اردیبهشت
شعر چشم‌هایم را که می‌بندم از محمود کیانوش
شعر چشم‌هایم را که می‌بندم از محمود کیانوش
چشم­‌هایم را که می‌­بندم شب می‌­آید در جهان سر؛ آفتاب و آن صفای روز می­‌رود از آسمان سر. چشم­‌هایم را که می‌­بندم آن­چه پیدا هست تنهایی است؛ در سیاهی­‌های تنهایی آن­چه پیدا نیست زیبایی است.
یکشنبه, ۵ اردیبهشت
شعر درخت شب از محمود کیانوش
شعر درخت شب از محمود کیانوش
شب درختی سیاه و بزرگ است، پخش در آسمان شاخسارش. چون هوا خوب تاریک گردد، گردد آغاز فصل بهارش. شاخه در شاخه و برگ در برگ، سایه بر سایه چون کوه بر کوه، برگ بر برگ: بسیار، بسیار، شاخه بر شاخه: انبوه، انبوه.
شنبه, ۴ اردیبهشت
شعر وقتی کبوتر نیست از آتوسا صالحی
شعر وقتی کبوتر نیست از آتوسا صالحی
گاهی که گنجشکان نمی­‌خوانند وقتی پرستوهای زیبا در سفر هستند وقتی کبوتر نیست وقتی همه از حال آن­‌ها بی­‌خبر هستند انگار آن­‌جا پشت شیشه آسمان خالی است خورشید بی­رنگ است شکلی خیالی است حس می­‌کنم جایی برایم نیست جایی برای «دوستم دارند.» جایی برای خنده‌هایم نیست دیگر پرستویی نمی­‌آید گنجشک­ها از شاخه می­‌افتند حس می­‌کنم دنیا پر از سنگ است
چهارشنبه, ۱ اردیبهشت
شعر کمی سرود و بوی عید از آتوسا صالحی
شعر کمی سرود و بوی عید از آتوسا صالحی
درخت­‌ها برای خانه‌ی زمین، ستاره­‌ها برای باغ شب کمند پرنده­‌های فوج فوج روزهاست در آسمان شهر من نمی‌­پرند کسی در آرزوی برگ و بار سبز، به فکر دست خالی کویر نیست و روی پشت‌­بام‌­های هیچ‌کس کلاغ و بادبادک و حصیر نیست درخت دارد انتظار می­‌کشد و جاده رفته رفته پیر می­‌شود نگاه چشمه‌­ها به راه خشک شد بهارمن! بیا که دیر می‌­شود برای من کمی سرود و بوی عید
سه شنبه, ۳۱ فروردین
شعر مهربانی از محمود کیانوش
شعر مهربانی از محمود کیانوش
بگذار چشمت در آسمان چهره‌­ات، شاد مانند خورشید، بخندد. بگذار خورشید با خنده‌­های گرم و آزاد بر اخم شب راه ببندد. بگذار لب­‌ها مانند باغ در بهاران،
دوشنبه, ۳۰ فروردین
شعر اسب سرکش از موهان سینگ
شعر اسب سرکش از موهان سینگ
اسب خورشید  با نفس‌های تندش می‌آید تا به نزدیکی ساحل شب سم فرو کوبد و گرد سرخی برانگیزد از جای  یال شنگرفی‌اش از عرق گشته نمناک  از دهانش کفی سرخ بیرون فشاند. شب می‌آید، شب تیره، آرام دست خود را میان دو گوشش  می‌گذارد  پنجه‌اش را به همرم نفس‌های او می‌نوازد  می‌گشاید از او بند و افسار اسب سرکش  با قدم‌های آهسته و حالتی رام
یکشنبه, ۲۹ فروردین
شعر خواهرم شیرین است از اسدالله شعبانی
شعر خواهرم شیرین است از اسدالله شعبانی
خواهر کوچک من مثل یک شاخه گل است با دوتا لپ گلی خنده‌رو و تپل است خواهرم شیرین است مثل یک حبه نبات خنده‌هایش شکر است بوسه‌هایش شکلات می‌تواند بدود مثل یک موش زرنگ می‌کند دنبالم مثل یک بچه پلنگ یک کمی شیطان است می‌دهد آزارم باز خیلی خیلی دوستش می‌دارم
چهارشنبه, ۲۵ فروردین
شعر شب نخواهد ماند از الینورفارجن
شعر شب نخواهد ماند از الینورفارجن
شب را تو اگرچه دست بسته با میخ هزارها ستاره  بر سینه‌ی اسمان بدوزی  چون سر بزند سحر دوباره  شب رفته و جای او نشسته بر دامن آسمان چه روزی! شب را تو به بند اگر کشی سخت در خانه‌ی صدهزار اختر  با رشته‌ی بادهای پر زور  با قفل بزرگ ماه بر در  مانند غمی سیاه، او رخت می‌بندد و می‌گریزد از نور!   الینورفارجن
چهارشنبه, ۲۵ فروردین
شعر داغی به جاودانه از اسدالله شعبانی
شعر داغی به جاودانه از اسدالله شعبانی
از تنگ خاک، خانه برآوردم از سنگ و شن جوانه برآوردم خورشید را که گوهر دانایی‌ست، از ظلمت شبانه برآوردم آتش بر آشيانه‌ی غم بستم آه از دل زمانه بر آوردم با هر پرنده بال زدم، خواندم آواز عاشقانه برآوردم با هر گیاه، ياد ترا رُستم چون سرخ گل، زبانه برآوردم با هر چه کس من از تو سخن گفتم با هر که، بس بهانه برآوردم دستی شدم به دانش و آزادی وز هر چه دام، دانه برآوردم
سه شنبه, ۲۴ فروردین
شعر ترانه تولد از اسدالله شعبانی
شعر ترانه تولد از اسدالله شعبانی
خنده شادی امشب به روی لب‌های ماست جشن تولد تو جشن تمام گل‌هاست ای گل ناز کوچک تولدت مبارک شمع سفید روشن کنار شیرینی است میوه و چای و شربت در سبد و سینی است ای گل ناز کوچک تولدت مبارک سال گذشته بودی مثل جوانه کوچک غنچه شدی گل شدی یک گل سرخ میخک ای گل ناز کوچک تولدت مبارک
دوشنبه, ۲۳ فروردین
شعر قالی سبز چمن از اسدالله شعبانی
شعر قالی سبز چمن از اسدالله شعبانی
باز بهار آمده به باغ و صحرا پر شده از بوی گل تمام دنیا قالی سبز چمن خیلی قشنگ است شکوفه درختان رنگ به رنگ است به شاخه‌ها نشسته صدها جوانه کرده میان شاخه  پرنده لانه درخت کرده دعوت پرنده‌ها را چقدر شاد و زیباست نغمه آنها
یکشنبه, ۲۲ فروردین
شعر من بهارم از اسدالله شعبانی
شعر من بهارم از اسدالله شعبانی
من بهارم فصل باران سبز و خرم شاد و خندان دوست دارم دانه‌‌ها را بازی پروانه‌ها را دوست دارم آسمان را آفتاب مهربان را دوست دارم روی گل را رنگ گل را بوی گل را دوست دارم ماهیان را توی چشمه توی دریا دوست دارم هر کجا را باغ و بوستان کوه و صحرا دوست دارم دوست دارم من بهارم من بهارم  
شنبه, ۲۱ فروردین
شعر فروردین ماه گل‌ها از عباس یمینی‌شریف
شعر فروردین ماه گل‌ها از عباس یمینی‌شریف
فروردین ماه گل‌ها دنیا دارد تماشا اردیبهشت از سبزه زیبا می‌گردد صحرا خرداد آید پیاپی میوه‌های گوارا تیر آرد با خود گرما گرمک می‌گردد پیدا مرداد از هندوانه پر می‌شود همه جا شهریور آید انگور با خوشه‌های زیبا مهر آرد برگ‌ریزان کم‌کم می‌بارد باران آبان انار رنگین آویزد از درختان آذر بِه و خرمالو
شنبه, ۲۱ فروردین
شعر سبز و سبز و سبز از محمود کیانوش
شعر سبز و سبز و سبز از محمود کیانوش
سنگ و سنگ و سنگ کوهسارها شر و شر و شر آبشارها صاف و صاف و صاف جویبارها سبز و سبز و سبز کشتزارها باز و باز و باز چشم آفتاب شاد و شاد و شاد خنده‌های آب شاخه‌ها و باد تاب و تاب و تاب سایه‌ها و خاک خواب و خواب و خواب غصه‌ها همه دور و دور و دور چشم‌ها همه
چهارشنبه, ۱۸ فروردین
شعر خواب هشتم از صفورا نیری
شعر خواب هشتم از صفورا نیری
خواب دیدم:  بشقابی سفید  زیر درختی سبز، جا مانده  با یک سیب زرد و صورتی در دلش. سیب­‌ها، زیبا هستند اما آن سبب چیز دیگری بود... با خودم گفتم: برش می‌­دارم تماشا می‌­کنم می‌­بویم دوباره در بشقاب می­‌گذارم...! دوباره در بشقاب می­‌گذارم...! بیدار شدم از خواب. همه جا را گشتم دنبال سیب نه برای تماشا
سه شنبه, ۱۷ فروردین
شعر خواب هفتم از صفورا نیری
شعر خواب هفتم از صفورا نیری
خواب دیدم: یاد آن قدر تند می‌­آمد که پرنده­‌ها را با خود می‌­برد... پرستوها درست مثل تصویرشان در نقاشی­‌ها بودند.  پس از ماه‌­ها دوری می‌­آمدند تا برای مدتی پیش ما بمانند.  برگشته بودند بی‌اشتباه به همان نقطه‌­ای که ترکشی کرده بودند چندی پیش،  بی‌خبر از حمله­‌ی باد که غافلگیرانه، آن­‌ها را با خود می‌­برد... بیدار شدم از خواب. پرستوها نبودند
دوشنبه, ۱۶ فروردین
شعر خواب ششم از صفورا نیری
شعر خواب ششم از صفورا نیری
خواب دیدم: زیر آفتاب ظهر  ایستاده­‌ام در حیاط مدرسه به انتظار دوستی که عادت داشت تا لحظه‌­ی آخر بماند در جلسه‌ی هر امتحانی. زیر آفتاب ظهر ذهنم هم گرم شده بود! جواب‌های درست  یکی یکی یادم می‌­آمد! می­‌خواستم راهی پیدا کنم  ورقه‌­ام را پس بگیرم  بنشینم تا لحظه‌­ی آخر  سر فرصت، جواب­‌ها را دوباره بنويسم...! بیدار شدم از خواب
یکشنبه, ۱۵ فروردین